Ivo's Vitamine C met een MTB, een verslag

Een 33 km lange MTB-route, een droge dag en een aangename temperatuur, alle ingrediënten waren aanwezig voor een mooi fietsplan. Er stonden dan ook niet voor niets 20 gemotiveerde benen aan de start van Ivo’s Vitamine C met een MTB-tocht.
Nadat iedereen was gearriveerd werden er een aantal mountainbikes opgehaald bij de fietsverhuurder en Norman monteerde nog snel even een nieuwe bidonhouder op de geleende fiets van fietsbuddy John.
Na het statieportret, gemaakt door Marieke C., moeder en zus van, vertrokken de 10 fietsplanners. Vanaf dit moment was er nog maar een vraag: wie raken we nu weer kwijt?

Het tempo zat er goed in. Er werd lekker door gereden zonder het al te bont te maken. Hij lijkt er dan ook op dat er door de jaren heen steeds slimmer gekoerst wordt. Iedereen kwam zonder problemen de Amerongseberg op en ook de rest van het eerste gedeelte verliep vlekkenloos. Alleen Erik B. had even een klein akkefietje met een boom die over het pad lag, maar gelukkig bleef de schade beperkt en kon deze toch al lichte geblesseerde pechvogel zijn weg vervolgen.
Voor we het wisten waren we al weer bij de Uilentoren, oftewel: het keerpunt. Ver onder het snelste tijdschema werd er even pauze gehouden maar iedereen voelde zich schijnbaar zo goed dat er al snel weer werd door gereden.

In het tweede gedeelte van de tocht werd het parcours wat lastiger maar het tempo ging niet echt omlaag. Ook de onderlinge verschillen waren verwaarloosbaar zodat de groep lekker compact bleef. Alle benen waren dus nog uitstekend en we waren nog niemand kwijt geraakt!
Aan het eind van de route bleek Pascal C. dan toch weer wel op een mysterieuze wijze uit het peloton te zijn verdwenen. In de verwoede achtervolging die daar opvolgde gooide Erwin R. zich met ware doodsverachting in de laatste bocht, het mocht niets helpen we zagen Pascal pas aan de finish weer terug.
Hoewel er geruchten rond gingen dat Pascal de laatste kilometers niet geheel op reglementaire wijze had afgelegd, hield de wedstrijdleiding zich opvallend stil en besloot niet in te grijpen. Misschien niet geheel raar als je weet dat Pascal C. een lokale favoriet is en dat de tocht door een familielid werd georganiseerd. Misschien ben ik de enige, maar ik had even een Tour de France gevoel waarin een Fransman door de wedstrijdleiding aan de zege wordt geholpen.
Weer een ander gerucht is dat Pascal deze zege voornamelijk aan de lichte dwang van zijn lieftallige echtgenoot Cora te danken heeft. Maar goed, achter elke grote man staat dan ook een grote vrouw!

Over vrouwen gesproken: Eric de V. moest de zijne nog ophalen van Schiphol en voor hem zat de tocht er dan ook op. Ook Erik B. en Ivo C. vonden het na 33 km wel mooi geweest en reden samen met de Man of de Match, Pascal C. dus, weer terug richting Veenendaal.

Norman & John wilde nog wel een extra rondje. Ook Bob, Leon en ik hadden er zin in. Erwin R. wilde gewoon moe aan de finish komen en koos er dus ook voor om een extra rondje van 16 Km te rijden. Dat moe worden nam hij erg serieus er reed direct flink door richting de Amerongseberg.
Ook in deze laatste ronde bleef het tempo hoog. Er werd maar een keer even gestopt omdat Norman weer eens bezig was met het slopen van de fiets van zijn fietsbuddy. Na de bidonhouder was het deze keer de beurt aan het zadel. Nadat deze weer was gemaakt ging alleen het zadeltasje er niet meer onder, maar gelukkig deed de fiets het weer.
Na deze extra 16 km reden ook wij weer richting Veenenaal, waar Erwin R. nog even de punten pakte op de Col du Molenstraat. In huize C. was er weer de hereniging met organisator Ivo C. en Erik B. Met een lekker koude cola werd de tocht nog even doorgenomen en natuurlijk ook de plannen voor volgende tochten.

En als we het toch over tochten hebben: a.s. zaterdag is er natuurlijk Erwin B’s baanwielrenspektakel. Tot nu toe nemen alleen Erwin B., Edgar V., Edward S. en ikzelf namens Fietsplannen aan dit evenement mee. Als er nog liefhebbers zijn kunnen die contact met Erwin B. opnemen.
Na dit evenement is wat mij betreft het winterseizoen definitief afgelopen. Om dat te vieren is er op 30 maart weer een Grand prix du Gravité op de Veluwe-zoom. Deze tocht is een uitstekende mogelijkheid om te testen hoe het er met de benen voorstaat. Dit is tevens ook de eerste dag van de zomertijd en dus een mooi moment om op de fiets te stappen!
Op 12 april wordt de moeder aller klassiekers, Veenendaal – Veenendaal, weer verreden. Ook hier zal een Fietsplannen delegatie aan de start verschijnen. Al met al zijn er dus genoeg mogelijkheden om je goed voor te bereiden op het Limburg weekend van deze zomer. En als ik het tempo van de afgelopen tocht bekijk is dat ook hard nodig!  

Met dank aan: Rotterdam Vormgeving