Een beetje laat, maar bij deze toch nog een verslag van deze voorbereidingstocht die Leon & Roy C. en Ik op zondag 28 mei hebben verreden. Het idee was om vier rondjes van 40 km te rijden en zo meerdere malen de Postbank van diverse kanten te beklimmen. Als je iets kleins meerdere malen herhaald wordt het vanzelf veel, het eindtotaal was dan ook 160 kilometer & 1300 hoogtemeters. Tot een aardige score dachten wijzelf.Om 7 uur ’s ochtends zijn Roy & ik vanuit Utrecht vertrokken richting Arnhem. Bij Veenendaal pikte we Leon op en zo reden we verder naar de Postbank. Via Velp zijn we met de auto omhoog gereden en hebben zo alvast twee beklimmingen uit het parcours verkend. Boven op de Postbank zit het draaipunt, je komt er tijdens de tocht vaak langs en dus parkeerde we de auto hier zodat we altijd eten en drinken dichtbij de hand hadden.
Vanaf de Postbank (zwarte cirkel) reden we via de rode route richting De Steeg. Halverwege is er nog een kleine klim, maar verder is het een grote afdaling naar De Steeg. Bij De Steeg sloegen wij rechtsaf en reden over de provincialeweg richting Rheden. Er stond een stevige wind vanuit het westen en die hadden dus precies op de kop.Bij Rheden ging het omhoog voor de eerste serieuze beklimming. Het begin gaat langzaam omhoog maar zeker het laatste stuk is behoorlijk pittig. Het stijgingspercentage loopt dan naar het einde toe steeds verder op en bijna boven kregen we als beloning ook nog een paar harde windstoten om de oren.
Eenmaal boven reden we weer richting het draaipunt, hier sloegen we rechtsaf om richting het noorden (paddestoel 20879) te rijden. Dit gedeelte is licht glooiend en dus goed te doen. Bij de paddestoel sloegen we rechtsaf richting Ellecom. Hier begint een lange afdaling over een nogal smalle weg met redelijk wat bochten, het is dan ook een mooie en technische afdaling waarin je hard na beneden kan maar waarbij je goed moet sturen en opletten.
Bij Ellecom ging het weer over de provincialeweg, door de wind, richting De Steeg. Tussen De Steeg en Rheden kwam de tweede klim uit de ronde. Ook deze loopt naar het einde toe steeds verder op wat betreft stijgingspercentage. Aan het einde van de klim reden we zelfs tussen hoge aardewallen door en kregen zo het idee dat we flink aan het klimmen waren. We sloegen linksaf richting de Postbank, hier klommen we nog een klein stukje dat naar het einde toe ook weer behoorlijk oploopt. Met de bocht naar rechts kwam het draaipunt inzicht, hier sloegen we linksaf richting Velp.
Na een flinke afdaling, met zelfs een paar haarspeldbochten, sloegen we rechtsaf om aan de derde klim te beginnen. Onderaan de klim kan je gelijk behoorlijk terugschakelen en aan het eind zitten er ook nog twee haarspeldbochten in waarbij je behoorlijk moet doortrekken. In de afdaling komt een afslag naar links. Hier daalde we verder af over de kinderkopjes en met een flinke snelheid trilde de fietsen dan ook behoorlijk.
In Velp ging het weer omhoog richting de Postbank. Als sluitstuk van de ronde komt dan de langste klim met aan het einde weer een paar haarspeldbochten. Eenmaal boven zijn we bij het draaipunt gestopt om de eerste 40 km te vieren met een sportdrankje en een broodje.
De wind nam steeds verder toe en maakte de tocht een stuk zwaarder dan verwacht. Op de vlakke stukken en bovenop de Postbank reden we dan ook meestal kop over kop.Na 80 km en 8 beklimmingen begonnen de eerste vermoeidheidsverschijnselen kenbaar te worden. Roy kreeg te maken met een dipje en twijfelde of hij de 160 km zou halen, gelukkig herstelde hij in de derde ronde en besloot de hele tocht uit te rijden. Bij de laatste ronde was de meeste kracht wel uit de benen maar we konden toch nog door rijden.
Na 160 km en 16 beklimmingen was de pijp leeg. Moe maar voldaan wisten we dat we klaar waren voor de 150 km van Limburgs Mooiste. Wel werd besloten om in Limburg rustiger van start te gaan en dat is, naast een goede training, ook nog eens prachtig leermoment.
meer foto's op flickr >>
Met dank aan: Rotterdam Vormgeving
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen