Luik-Bastenaken-Luik 2007 - De Echte Dag

De tweede dag van de vierdaagse trip van Mark en mij had dankzij het slechte weer bijzonder weinig met fietsen te maken en sla ik daarom maar over (hoewel er nog wel een zware klim werd beklommen). Waar het echt om ging was natuurlijk de Luik-Bastenaken-Luik toertocht, en daar volgt nu het verslag van.

Op de vrijdagavond arriveerden ook Eric en Jasmijn en (nog net op tijd voor de pasta bij onze vriendelijke lokale Italiaan) Erwin. Na een goede maaltijd vol energie werd er nog even moed ingedronken in het cafe op de hoek. Een lekkere Rochefort in mijn geval natuurlijk. Jasmijn's pogingen om de mannen te veel te laten drinken de avond voor de tocht mislukten en iedereen vertrok netjes op tijd om te gaan slapen. 's Ochtends stonden we dan ook fris en monter om 06:15AM klaar voor de start. En we stonden daar niet alleen.

Na de lange Cote d'Embourg (ook goeiemorgen!), de Cote de Kin (waar foto's van ons werden geschoten) en nog meer "glooiend" landschap arriveerden we bij de eerste stop: op de Baraque de Fraiture. Erwin "Crazy Rabbit" was er een stuk eerder dan de rest en ging er ook weer vandoor toen Mark en ik aankwamen (want hij had een goede tijd om neer te zetten deze dag). De watervoorziening (1 tuinslang) bleek een kleine bottleneck bij deze stop maar verder niets dan lof over de organisatie! Eric en Jasmijn besloten om hier linksaf te slaan en de 170KM variant te fietsen (en dat is al zwaar genoeg weten Erwin en ik uit ervaring).

Na de Baraque was het op naar Bastogne waar we op 101KM (bijna op de helft..) weer gestempeld werden en wat lekkere versnaperingen kregen bij het zwembad. Het zwaarste stuk zit aan het eind dus ik reed vanaf Bastogne wat rustiger aan ("niet te vroeg pieken" dacht ik nog). En om eerlijk te zijn kon ik het peletonnetje waar Mark mee weg reed gewoon niet volgen.. Het tweede peletonnetje ging even goed. Tot de eerste klim.. Met als gevolg dat ik het grootste deel van de terugweg naar Luik alleen reed. Er waren sowieso opvallend veel mensen die alleen fietsten en niet in een groepje.

Erwin was ondertussen ruim voor (en Mark intussen dus ook). Het stuk van Bastogne tot de stop op de Wanne (op 160KM) was overigens het mooiste stuk van de dag en de zon begon zich toen ook te laten zien waardoor het echt bijzonder mooi fietsen was. Het alleen fietsen had verder als voordeel dat je nog eens een filmpje kan schieten tijdens een afdaling:


Na de Wanne (waar ik lekker lang in zon genoot van de rustpauze) volgden in een veertigtal kilometers een aantal klimmen waaronder de bijzonder steile Cote d'Amermont (lastiger dan de Redoute) en de erg lange Le Rosier. Zeker op dit stuk kreeg ik veel last van mijn linkervoet en rechterheup (je wil niet weten hoe ik op de fiets zat) waardoor ik eigenlijk alleen nog maar naar huis wilde.. Daarom nam ik het bij de stop in La Reid, vlak voor de Redoute, er ook maar weer flink van. Inmiddels vielen die gelletjes steeds minder goed in mijn maag (ik snap nu waar de term "opgeblazen gevoel" vandaan komt) en was deze stop om meerdere redenen voor mij erg welkom. Tip van Ed: zuig niet zo'n gel in 1x leeg en neem er bijzonder veel water bij.

Op naar de laatste echte klim van de dag: La Redoute! Gewoon in de laagste versnelling zetten, niet te ver naar achteren leunen (anders raakt je voorwiel de grond niet meer) en door blijven trappen. Op de top kreeg ik een SMSje van Erwin dat ie binnen was. Ik nog niet. Erwin had met zijn striptease act tijdens de beklimming ook de fans langs de zijkant weten te boeien vertelde hij later. Het laatste stuk ging gelukkig weer lekker want dan is er altijd wel een snel groepje om bij aan te sluiten en ben je zo weer in Luik.

Bij de finish na een zeer lange dag stonden Mark en Erwin (inmiddels fris gedoucht weer terug van het hotel) me op te wachten (de schatten!). Eric en Jasmijn waren toen natuurlijk ook al lang en breed binnen. Tijdens het gezamenlijke avondeten bij de Vietnamees vielen bij menigeen de oogjes dicht tussen de soep en het hoofdmaal in. Een gezellig stapavond zat er dan ook echt niet meer in die avond.. De dag er op maakten Mark en ik ons avontuur nog dunnetjes af door via een zeer fraaie route (met wederom enkele fikse klimmetjes hier en daar) van iets van 50KM terug te fietsen naar Maastricht.

Al met al een zeer geslaagde editie van Luik-Bastenaken-Luik! Wel met de kanttekening dat 235KM fietsen op 1 dag eigenlijk van de zotte is en dat je op zo'n afstand van het fietsen toch wel minder geniet, zeker het laatste stuk. Je moet wel behoorlijk fit zijn (of Crazy?) wil je zo'n lange tocht gemakkelijk kunnen fietsen.

De route is o.a. te vinden op GPS tracks: Luik-Bastenaken-Luik 2005 (volgens mij dezelfde route als 2007). De foto's staan in de Fietsplannen Flickr Pool.