Nieuwe heup, nieuwe route. de Classica 2013.

Hij was er weer: De Classica Montagne du Chevalier. En dit jaar, zoals het hoort als voorjaarsklassieker! Het depart zou, door Erik’s strakke agenda, om 12:00 uur precies zijn. Helaas wist Jasmijn, die met hem meereed, Erik ervan te overtuigen dat het vertrek toch echt op Veenendaal de Klomp was. “Zijn er zoveel stations voor Veenendaal?’ was het enige verweer dat Jasmijn kon verzinnen. Inderdaad het is een ‘big city’ Jasmijn!

Richting Wageningen reden we het groene binnengebied in. Eerst was er nog de klassieke ‘afslag te vroeg’ die, gelukkig, na 10 meter al gecorrigeerd werd. “Wordt het weer zo’n dag’ riep Erik nog. En daarom gaat Erik het hele Limburg Weekend als wegkapitein de route uitzetten en navigeren.

Ook pakten we nog een stukje onverhard. Gelukkig had Sidney daar per mail al om gevraagd maar er was toch sprake van ‘lichte paniek’!

Daarna volgde het eerste obstakel van de dag, de Grebbeberg. Hij lag er mooi bij en iedereen reed goed omhoog. Zelfs Ed met zijn ‘kunstheup’!

Bij Leersum reden we de uiterwaarden in vanwaar we de Heuvelrug mooi konden zien liggen. Bij Doorn reden we de naamgever van deze ronde, de Ruiterberg, op. Kort daarna volgde de tweede klim waarin Jasmijn de groep voorging. Helaas was er na de afdaling het ‘grote afscheid’. Erik ging iets leuks doen met zijn vriendin. Dat is natuurlijk ook belangrijk! En Jasmijn wilde nog boodschappen doen. Moet natuurlijk ook gebeuren!

Met zijn drieën reden we de Darthuizerweg op richting Leersum. Daar lagen twee mooie klimmetjes op ons te wachten waarvan de eerste zelfs een stukje ‘kasseien’ had. Allemaal speciaal voor Sidney natuurlijk!

Eenmaal weer over de Heuvelrug reden we richting Overberg om daar aan de voet van de Amerongseberg te komen. Iedereen kwam goed boven en voor Jasmijn en Erik was inmiddels een vervanging gevonden. Een, vooralsnog naamloze, wielrenner uit Woudenberg had zich bij ons groepje aangesloten.

Met zijn vieren reden we richting Elst met, zoals vaak deze dag, Sidney op kop. Hij had de Ronde van Vlaanderen al gereden dus de benen waren al vroeg goed. Bovenop de Elsterberg kwamen we veel Veenendaal – Veenendaal rijders tegen. En op de Defensieweg kwamen we er nog meer tegen!

Vlak bij Rhenen kwamen we bij de laatste klim van de dag, de Thijmseberg. Boven op waren we de ‘onbekende wielrenner’ helaas kwijt geraakt. Onderlangs, via de Veensegrintweg, reden we richting Veenendaal.

Terug bij het station stond mijn teller op 80 km precies. Soms blijkt zo’n GPS best te werken! Maar wat nog beter werkte was de heup van Ed, die het opvallend goed volhield. ‘Chapeau’ zou ik zeggen!

In de nababbel kwam het Limburg Weekend alweer ter sprake en misschien kunnen we de GP du Gravité ook weer eens op de agenda zetten. De GP is misschien weer een mooie voorbereiding op de Limburg Weekend, toch?

Met dank aan: Rotterdam Vormgeving