15 april 2009

Fietsplannen op Mallorca

En eindelijk was het zover. Na een winter, waar menigeen al sprak over een naderende Elfstedentocht, kwam er licht aan de horizon. Zo ook voor de Fietsplanners.
Naast de normale voorbereiding op het wielerseizoen zoals fietsen door bossen, over heide of op de baan in Alkmaar, werd dit jaar de toch al overvolle wielerkalender, aangevuld met een fietstrip op Mallorca.

Na een gedegen overleg over de datum (was maart niet te vroeg of juist te laat?) werd vervolgens info ingewonnen over de locatie, huisvesting en fietsenhuur. René en Alex hadden deze taak opgenomen en met verve ingevuld.
Uiteindelijk hadden de volgende Fietsplanners ingeschreven: René, Alex, Erik, Eric, Edward, Edgar (komende een dagje later vanaf Gran Canaria), Erwin (komende vanaf Zwitserland, maar zou ons oppikken op vliegveld Madrid).

Aldus geschiedde. Op Schiphol waren allen (5 deelnemers) op het afgesproken tijdstip present, waarna inchecken etc. kon beginnen. En de rest van dit verhaal slaan we over en even later landden we op Mallorca. Na een taxirit en afrekenen konden we (nog steeds vijf man, want Erwin had vertraging opgelopen) het huis in Port d’Alcudia bewonderen. Echt superdeluxe en ruim opgezet huis met voldoende leef- en slaapruimte. Erwin had helaas vertraging opgelopen en zou een aansluiting later het vliegtuig naar Mallorca nemen. Tevens zou hij de bagage van Erik en Edward meenemen, die achtergebleven waren op het vliegveld van Madrid. Aldus.

Na het in bezit nemen van de slaapkamers en het doen van de benodigde boodschappen en het vervolgens nuttigen van de maaltijd (heerlijk gekookt René), konden de fietsen opgehaald worden. Helaas was de fietsenzaak niet makkelijk te vinden (maar dat was te wijten aan de jetlag) en besloten dat maar de volgende dag te doen. Het wachten was op Erwin die even later, moe maar voldaan, aan kon sluiten en de restjes uit de pannen kon schrapen.

Dag 2.

De volgende morgen, na een ontbijt werden er plannen gemaakt om de fietsen op te halen. Echter, de eigenaar van de fietsenwinkel stond reeds voor ons huis, met fietsen! Goed geregeld Alex!
Na het monteren van de pedalen kon er een voorzichtig eerste ritje gemaakt worden. Dat gebeurde richting het noordwestelijk gelegen schiereiland Formentor. Bijna allemaal in vol ornaat in het welbekende Fietsplannen-outfit.
Eerst door Port d’Alcudia naar Alcudia en vervolgens langs de kust door Port de Pollença. En daarna omhoog! En dat ging de één beter af dan de ander (dat kwam mede door het gemis van een derde blad. Ahum), maar eenieder kwam heelhuids maar voldaan boven op de Punta de la Nao.
Daarna afgedaald en langs de kust verder gereden richting Cap de Fermentor. Een paar fitte renners waren de weg zover mogelijk afgereden, maar hadden het uiterste puntje (nog) niet bereikt. Dat zou, zo werd besproken, later in de week wel goed gemaakt worden, als we wat meer kilometers in de benen hadden. De terugweg gladjes met een heerlijke afdaling. In Alcudia zijn we op een terrasje in de zon gaan zitten. Dat was een op en top verwennerij: om in de zon het vochtverlies aan te vullen. Aldaar kregen we door dat Edgar geland was en zicht vermaakte in de hoofdstad Palma. Terug in Port d’Alcudia boodschappen gedaan, langs de fietsenmaker gereden voor wat aanpassingen en toen op het dakterras in het zonnetje, maar uit de wind, vertoeft. Heerlijk. O ja, een ritje van 70 km.

Dag 3.

Wederom ontbijt. En gaan fietsen langs de kust in noordoostelijke richting. Een stevig windje (of is aan de kust altijd zeewind?), waarbij de sterkeren zich reeds duidelijk afscheidden van de minder sterkeren. Gepauzeerd in het altijd gezellige plaatsje Arta, ergens op een hoog punt. Echter, nergens een cafeetje of een terrasje waar we ons te goed konden doen aan voedsel en drinken. Helaas. Vervolgens wat in zuidelijke richting verder gereden om daar “iets” te gaan zien aan de kust. Het had iets met grotten te maken. Terwijl enkelen zich lieten overhalen om deze toeristische attractie van dichtbij mee te maken (Coves d’Arta), had de rest zich in het zonnetje genesteld.
Vervolgens weer op de fiets gezet en langs de kust naar Port d’Alcudia gereden. De wegkapiteins Edgar en Erwin namen hun taken serieus en zetten zich op kop. We hebben ze niet meer terug gezien. O ja, een ritje van 70 km.

Dag 4.

Dinsdag. De dag van de waarheid. Want er zou gefietst worden naar de top van de week. Gestart vanuit Port d’Alcudia, naar Sa Pobla en via Buger de snelweg Ma13 overgestoken, richting de heuvels. Eric en Edward reden vooruit: Eric reed door, omdat stilstaan afkoelen betekende en Edward reed door omdat ie toch wel ingehaald zou worden. En terwijl Eric en Edward verder reden, was in het achterop komende pelotonnetje de ellende begonnen. Erik was lek gereden en moesten mankementen aan de fiets van Erwin gerepareerd worden.
Via Campanet en Selva werd er vervolgens geklommen naar de top, de Col de sa Batalla (576 m). Na verloop van tijd was, na de vele pech, iedereen boven en kon er binnen (heerlijk aangenaam en beter dan buiten) gedronken en gegeten worden. Na de bidons gevuld te hebben kwam er een vriendelijk persoon vertellen dat het water niet drinkbaar was. De angst om liever aan de schijt te raken van te vette paella, dan leeg te lopen op onbetrouwbaar Spaans water deed enkelen besluiten om de bidons leeg te gooien.
Na een korte afdaling hebben we het klooster van Lluc bezocht. Echter, een lekke band van Erik deed roet in het eten gooien en moest er gewisseld worden. Dat ging aardig snel, echter na 50 meter moest er wederom gestopt worden, omdat zich weer een lekke band aandiende. Echter, het zonnige humeur kon de pret niet drukken (of zoiets).
Uiteindelijk waren we in Pollença beland en daar is een splitsing gekomen. Een paar diehards wilden nog even richting zee (Cala de San Vicence?) gereden en de rest vertrok naar Port d’Alcudia.

’s Avonds zijn we wezen uit eten bij de lokale pizza boer, waar we ons tegoed hebben gedaan aan de lokale lekkernijen. Tot onze verrassing kregen we nog een korting van 50 euro op onze rekening. Waarom weet niemand, maar waarschijnlijk omdat we de zaak niet hadden afgebroken.

Dag 5.

Zoals afgesproken de rustdag. Echter, niet voor Edgar en Edward. Tja, de man met de tot dan toe sterkste benen ging met de man met de mindere benen op pad (en met benen bedoel ik niet of deze geschoren waren of niet). Het doel was de kathedraal “Nostra Senyora de Bonany”, gelegen op 317 meter hoogte. Na een mooie tocht door glooiend landschap, via Santa Margarita, Ariany, Petra kon genoten van een mooi uitzicht. De terugweg, via Sineu, Llubi verliep merendeels heuvel af, met enkel een beetje tegenwind. Edgar had wederom goede benen en maakte er een uitgebreide tocht van. Edward deed het rustiger aan (en vooral korter), maar kon op het terras met uitzicht op zee weer aansluiten.

En de andere heren? Die hadden het ook goed bekeken. Zij huurden een auto en reisden af naar de hoofdstad Palma. En daar hebben zij de dag doorgebracht met terrasjes, bezichtigingen etc. met aansluitend een diner in Soler.

Dag 6.

De langste dag, de zwaarste dag. Met als doel een etappe van 115 kilometers richting LlucMajor om daar de hoogte in te gaan naar de aldaar gelegen Puig de Randa op 542 meter hoogte.
De rit verliep aardig met een beetje wind in de rug. Bij Sineau haakte Edward af, die zag de bui op de terugweg al hangen en peddelde in rustig tempo de weg terug naar Port d’Alcudia. De echte Fietsplanners reden stevig door.
Een prachtige tocht met de beloning een geweldige klim waar eenieder zich op zijn eigen tempo kon uitleven. Vervolgens werd er uitgebreid geluncht om de verloren energie weer aan te vullen.
Na een lange, maar mooie terugweg kon in Port d’Alcudia genoten worden van zon en verfrissend drankje.
’s Avonds werd besloten om in Alcudia te gaan eten. Zo gezegd zo gedaan. Na een stevige wandeling van een viertal kilometers kon er volop gegeten en gedronken worden. Enkele feestvierders vonden dat niet genoeg en probeerden het nachtleven uit in Alcudia…

Dag 7.

De laatste fietsdag. Besloten werd om de tocht naar Cap de Formentor nog eens over te doen en om helemaal naar de uiterste punt te rijden. Alex bleef thuis om zich geheel in vakantiestijl te vermaken: heerlijk rusten op het dakterras. Erwin besloot om een cabrio te huren en, gewapend met fototoestel, de omgeving nadrukkelijker vast te leggen.
Eric, René en Edward vertrokken als eerste groep. Met enig tijdverschil vertrok Erik en wat later gevolgd door Edgar. Met tussenpozen werd het eindpunt bereikt door de Fietsplanners. Een echt bijzondere weg met bijzondere uitzichten. Op de Punta de la Nao nog een extra ritje naar boven gemaakt, naar de toren met een wonderbaarlijk uitzicht. En vervolgens afgedaald en vertoefd op het dakterras. Eric had nog wat tijd over voor wat extra trainingskilometers en ging nog een rondje schiereiland doen.
De man met de sterkste benen (alleen deze dag niet), acteerde in het teambelang en haalde de pedalen van de fiets. Vervolgens werden de fietsen keurig teruggebracht bij de fietsenmaker en werd deze uitgebreid bedankt voor de geweldige service (of zoiets).
‘s Avonds de restjes eten opgemaakt met een voortreffelijk in elkaar gedraaide maaltijd (hulde René).

Dag 8.

De laatste dag. Schoonmaken, ontbijten, tanden poetsen, afwassen, huis laten keuren, zonnetje zitten en wachten op het startsein. Zoiets ongeveer, maar dan in willekeurige volgorde.
Met twee auto’s naar het vliegveld gereden (goed geregeld Erwin!) en na een geweldige vlucht en overstap geland op Schiphol.
Zeer tevreden naar Rotterdam gereisd en daar met een biertje op de bank geploft.

Volgend jaar weer, naar mijn idee. Hulde aan de organisatie, maar nog meer hulde aan het weer. Ik bedoel, ik heb veel over voor het fietsen, maar een vakantiegevoel en een aangename temperatuur doet mijn fietshumeur wel enorm toenemen.

Heren Fietsplanners, bedankt voor de zeer aangename week.

Edward

De tochten als gps op EveryTrail

4 opmerkingen:

Unknown zei

Haha, geweldig verslag! Net alsof ik er weer ben. En dan heb je het nog niet eens gehad over onze televisie avond, haha.

Wat ik trouwens ook mistte zijn de 'slaapperikelen' maar dat is misschien ook maar beter niet op internet gezet..

PS: kijkt ook de film.

DiRene zei

Sombrero!

Oja, en tijdens die rustdagrit naar Palma waren er ook nog top hits op Radio Mallorca 94.7FM!!

Unknown zei

PS: over het einde van dag 4 lees ik in mijn dagboekje:

"
Race naar huis.

Ontsnapping mislukte.

Erwin pakte me terug.

Eric nam de goeie afslag en was alsnog als eerste thuis.
"

PS: foto's van deze supervakantie zijn terug te zien op Erwin's fameuze WorldTurner website:
* Foto's Erwin* Foto's Edgar

bokkie zei

Klinkt allemaal erg goed! Op naar volgend jaar met nog meer deelnemers?