12 mei 2010

DE GIRO IN NEDERLAND

Giro Toertocht Amsterdam, zondag 9 mei 2010 (100 km)
Door Erwin

Na de inspanningen van zaterdag was het zondag al weer vroeg op voor de toertocht Amsterdam. Het bleek wederom een grijze, frisse dag maar ook vandaag werden we gelukkig weinig door Pluvius getart. Omstreeks kwart over acht verschenen de twee dappere fietsplanners, Sidney en ik, stijlvol aan de start in hun maglia rosa van Utrecht. Met het oog op het gebrekkige vertrouwen in ons herstellingsvermogen hadden we vandaag gekozen voor de 100 kilometer. De start en finish waren op historische grond, het Olympisch Stadion. Vanuit deze prachtige locatie was het was vrij starten dus de hectische toestanden van een dag eerder bleven ons bespaard.

De eerste kilometers van de dag volgden het parcours van de proloog, maar dan in omgekeerde richting. De weg was hier vrijgemaakt dus we konden ongehinderd door het centrum van Amsterdam toeren. Dat was toch wel heel bijzonder, zo op de vroege zondagochtend. Alleen jammer dat de coffeeshops nog dicht waren. Vanuit het centrum ging de tocht verder via Diemen en Zuidoost. In de Bijlmer ontstond enige nervositeit in het peloton maar tot grote opluchting bleek de lokale bevolking nog in diepe slaap. Bij Driemond draaiden we de weg langs langs het Amsterdam-Rijnkanaal op. Toen deze wat breder werd, konden de benen voor het eerst getest worden. Dat viel helemaal niet tegen en voor we het wisten bereikten we Baambrugge. Ook op het stuk naar Vinkeveen en het Woerdens Verlaat zat de gang er goed in. Sidney en ik hadden zelfs af en toe een groepje aan onze kont hangen.

Nadat we dat jasje uitgedaan hadden, gingen de krentenbollen en de power drank van de verzorgingspost er goed in. We bleven niet te lang hangen want het was in the middle of nowhere en als je stil stond kreeg je het behoorlijk fris. In de buurt van Nieuwkoop stonden we nog in de file, ten gevolge van een val. Gelukkig niet van ons maar van een of andere mafkees die dacht dat ie "er wel even overheen kon springen" (SIC). Na enig oponthoud waren we voorbij de plaats van het ongeval en, terwijl de ambulance ons tegemoetkwam, gingen we met de stroom mee richting Leimuiden.

Terwijl de benen al zwaar begonnen te worden moesten Sidney en ik nog één keer afzien. We waren voor twee dames beland die elk cliché over praatzieke vrouwen bevestigen. Na enige tijd konden we het niet meer verdragen en horendol persten we er nog één demarrage uit om de dames te lossen. Achteraf bleek deze actie enigszins overbodig want al snel volgde weer een verzorgingspost. Bij het vertrek daar raakten we elkaar nog even kwijt maar al snel fietste een duidelijk opgeluchte Sidney me tegemoet. Gezamenlijk maakten we de tocht af, via Amstelveen het Amsterdamse Bos in, op naar het Olympisch Stadion.

Aldaar werden we onthaald door een dolenthousiaste omroeper die ons zwaar geëmotioneerd toeriep dat we het gehaald hadden. Als huldeblijk kregen we een roze bidon en een fraaie medaille, met Italiaans lint. Deze heeft een mooi plaatsje gekregen in de medaillekast, naast die van de Vuelta. En wie weet, misschien volgt die van de Tour ook nog.

Fin

4 opmerkingen:

Erik B zei

Hulde voor deze dubbele inspanning!

bokkie zei

Wat een topprestatie! Zowel in schrift als op asfalt!

Hulde voor de kampioenen. Hoop dat er bij de Tour in Rotterdam nog meer Fietsplanners aansluiten!

Saluti!

DiRene zei

Prachtig stukje proza!

Anoniem zei

girls [url=http://pornushi.ru/english-version/gay-sex/doc_693.html]rap video girl pictures[/url]