Baanwielren evenement 1 maart

Beter laat dan nooit. Een goed motto voor onze fietsplannen stukjes schrijver.

Afijn, zaterdag 1 maart was het zo ver. Na vele maanden voorbereiding – dat wil zeggen wachten, baanwielrennen is zo populair dat de boekingen al maanden vooruit vol zijn – konden de vertegenwoordigers van Xebia en Fietsplannen zich op sportieve wijze met elkaar meten.

Het baanwielren evenement – een clinic geschikt voor alle niveaus gegeven door Herman Schenk – was georganiseerd door ondergetekende voor Xebia medewerkers en fietsplannen leden. 14 mensen hadden zich ingeschreven, waarvan er door omstandigheden 6 afvielen. Dat was gelukkig geen probleem voor de vreugde.
Oefening 1 was het “rijden op de baan”. Edgar en Erwin hadden dit al eerder geprobeerd, voor de overigen was dit nieuw. Geen versnellingen – ok. Je kan je benen niet stilhouden? Hoezo, je trappers draaien door? Wat zei je, geen rem?? Desondanks ging dit iedereen vlug af. En wie het na drie rondjes nog niet deed kreeg persoonlijke begeleiding van de lieflijke ex-baanwielrenkampioene en vrouw van Herman Schenk. Dan lukt het na twee rondjes en aanwijzingen (“trappen, sneller! Trappen in die bocht!”) gelukkig wel. Van dat snelle leren was de trainer zelfs onder de indruk.

Daarna even doorfietsen en oefenen in rijden achterelkaar aan. Daarna even pauze – een paar aanwijzingen – nee het is niet handig om zonder te kijken langszij te komen en 6 man proberen af te snijden – en de groepsfoto.

Daarna natuurlijk het sprintje. Uw schrijver voelde zich redelijk zeker van de overwinning maar maakte zich wel zorgen over de schijnbaar uitstekende conditie van onzer Bokkie. Die zorg bleek gegrond – 11 honderste gegrond, dat wel: 17.48 seconden over 250 meter met vliegende start bleek de winnende tijd.
De tijden liepen niet ver uiteen, met 4 tijden onder de 20 seconden en daarmee sneller dan 45 km/u was dat geen slechte prestatie.

Toen was het tijd voor de echt leuke oefeningen. Al eens geslalomd op een wielerbaan? Letterlijk bovenaan in de bocht beginnen, duiken naar de onderkant van de baan en weer terug naar boven in de baan in dezelfde bocht? En dat rondjes achterelkaar? Daar kan geen Six Flags tegenop. Ik heb niet gezien hoe de rest achter me het vond – rijdend achter onze kopvrouw had ik alle aandacht nodig voor de baan en m’n stuur.

En van kop gaan – de eerste rijder gaat aan het begin van de bocht naar boven en laat de groep onder zich doorrijden, en sluit dan achteraan. Als iedereen een klein stukje op kop rijdt kan de groep supersnel rijden. Aan het eind van de oefening vormde zich het trio Vonk – van Rotterdam – Bolwidt dat er lol in had om met een lekker tempo een voorstelling weg te geven.

Vervolgens het echte werk – de derny! Nooit gedacht dat je daar als gewone sterfeling achter mocht rijden, maar Herman vond het geen probleem en nam plaats aan de kop. Dat gaat lekker snel. Wel goed aansluiten, even de slipstream verliezen en het is afgelopen, dat haal je niet meer in.

Als toetje nog een kleine wedstrijd. Vonk – van Rotterdam – Bolwidt tegen Franken - Partington – Koorn – van Eekelen. Met een kleine handicap van een halve ronde voor de eerstgenoemden ging het om de snelste over 4 ronden. Groep 2 (FPKE) won gelukkig wel en leverde de eerste plaats, maar plaatsen 2 en 3 gingen naar groep 1 (VRB).

Nagepraat, omgekleed, en een pastamaaltijd later was iedereen weer klaar om naar huis te gaan en een leuke ervaring rijker. Van vele kanten kreeg ik te horen dat we dit nog een keer moeten doen en dat bijna iedereen dit leuk zal vinden. En dat het z’n geld dubbel en dwars waard is.