15 juni 2006

Op weg naar het paradijs

Afgelopen pinksterweekend zijn Debby & ik naar Bohan, vlakbij Durbuy, in de Ardennen gegaan. Op het programma stonden diverse activiteiten, zoals bijvoorbeeld; lekker in bad in ons appartement, uit eten in Durbuy, uitslapen, op de bank met Belgische biertjes en een goed boek en natuurlijk fietsen.
Tijdens dit weekend hebben we twee tochten gemaakt, dit is een verslag van onze twee tocht.

Vanuit Barxaux reden we naar Bomal waar het vanwege een braderie erg druk was. Zelfs omhoog richting Izier bleef het druk. Hier bleek dan ook een tweede braderie. Schijnbaar is tweede pinksterdag de nationale braderiedag van België en da’s natuurlijk een stuk leuker dan de woonboulevard. Zeker als je ook eens een keer met je fiets door de biertent mag rijden.
Bij, het overigens opvallend kleine, Grand Trixhe staken we de snelweg over naar Werbomont. Hier kwamen onze collega’s tegen die druk bezig waren met T-B-T. Kort daarna kwam de afslag naar Chevron en hier kregen we een mooi uitzicht over het Amblève dal. Bij Lorcé ging het stijl omhoog en kruiste we voor een tweede keer de snelweg. Hier kwamen we in de buurt van Paradis en dat konden we natuurlijk niet, ook letterlijk, links laten liggen, dus sloegen we af en reden zo het paradijs binnen. Alsof het een teken was verdwaalde we gelijk twee keer. Dat was deze dag nog niet gebeurd en zou ook niet meer gebeuren. Een ding weet ik dan ook zeker; als er al een paradijs op aarde is dan ligt het zeker niet in België.
Uiteindelijk kwamen we weer op de N30 terecht en zagen voor de tweede keer onze collega’s van T-B-T. Vanaf hier zijn we helemaal binnendoor gereden via Eronheid, Grand Trixhe, Burnontige, Fays & Roche à Frêne. Bij dit laatste dorpje gingen het erg stijl, en hard, naar beneden richting het dal van de Aisne. Na een achteraf inspectie bleken er dubbele pijlen op de kaart te staan, dus dat was eigenlijk ook niet zo verwonderlijk. Via Heyd reden we naar Tour (wie roept er France?) waar we aan een laatste klim begonnen. Na Tour ging het bergafwaarts. Dat was ook het geval met Debby’s humeur want de 60km kwam weer in zicht.
Bij Barvaux zijn we bij de kano-aankomst op het terras gaan zitten. Met een drankje langs het water hebben we hier lekker in de zon gezeten. Daarna zijn we weer naar Bohan terug gereden.

Eenmaal in ons appartement bleek ik opnieuw een leugenaar. De route mocht maximaal 60km zijn, het werden er 60,37. Bij deze, wederom, mijn welgemeende excuses.



Met dank aan: Rotterdam Vormgeving

2 opmerkingen:

Unknown zei

Haha. Dus niet alleen tegen je vrienden beschrijf je de wereld soms een beetje mooier dan ie echt is?

Ik neem aan dat je met Debby in ieder geval op het eind van de rit geen "shortcutjes" inlast zoals met ons (lees: stiekum nog eventjes over de Keutenberg heen). ;-)

bokkie zei

Ik de wereld mooier beschrijven? Dat doen al die anderen, ik niet!
En euh.. ik doe Louis van Gaal niet na, Louis doet mij na, begrepen?

Zo, en dan gaan we nu als straftraining de Keutenberg over rijden.