In eerste instantie was de weersvoorspelling dramatisch te noemen. Er werd veel regen voorspelt, maar naarmate de tocht dichterbij kwam zag het er steeds beter uit. Om 11:00 uur ’s ochtends aan de start in Veenendaal West was er nog veel zware bewolking, maar al snel brak het wolkendek open en kwam er zowaar een zonnetje te voorschijn. Uiteindelijk is er zelfs geen druppel regen gevallen en liep het kwik op tot 17 graden.Met de wind flink tegen zijn we over een vlak parcours naar Maarsbergen gereden. Na de eerste beklimming van de Ruiterberg en daarna de Maarnseberg reden we verder richting Den Treek. In Amersfoort werd de Galgenberg beklommen en deze pittige klim brak de groep in kleine stukken. Boven bleek er gelukkig maar een slachtoffer en dat was de achterband van Alex’s fiets. John wist de band, met de juiste ventiellengte, snel te repareren, waarna we verder reden richting De Birkt.
De beklimming van de Soesterberg was een stuk eenvoudiger en deze werd dan ook “en masse” genomen. Pas bij de beklimming van de Pyramide van Austerlitz ontstonden er weer kleine groepjes. De kilometers begonnen inmiddels hun tol te eisen en na de beklimming van de Maarnseberg werd er dan ook even een pauze in gelast.Daarna volgde de beklimming van de Ruiterberg, de Hoogtstraat en de Uilentoren. De kilometers en de elkaar kort opvolgende klimmetjes begonnen hun tol te eisen. Bij Amerongen werd daarom besloten om nog een pauze te houden en daarna zouden Rene, Alex & Ivo, na de beklimming van de Amerongseberg, terug te rijden naar Veenendaal. Tijdens deze beklimming bleken de benen van Ivo nog een laatste krachtsinspanning te willen leveren en daardoor wat bergpunten te pakken. Of deze punten ook daadwerkelijk worden toegekend, daarover moet de wedstrijdcommissie zich echter nog beraden.
Op de dwarsweg werd er afscheid genomen waarna John, Leon & ik verder reden richting Prattenburg. Daarna werden de Prattenburgseberg, de Defensieweg & de Thijmseberg in een behoorlijk stevig tempo beklommen. Met het einde in zicht bleef het tempo hoog en werden de Laarsenberg, de Grebbeberg & de Koerheuvel beklommen. Hoewel de vermoeidheid duidelijk aanwezig was bleef het moreel erg goed. Er werd zelfs nog “kop over kop” over de oude Veensegrindweg gereden waar een gemiddelde van boven de 30 km werd gehaald.
Hoewel er geen certificaten, medailles of lintjes werden uitgedeeld wil ik bij deze toch de spreekwoordelijke veren in de daartoe behorende bruine gaten steken!
Allereerst Rene, “the marathonman” die gewoon door fietst na een halve marathon en dan 90 km op de teller zet. Alex & Ivo die zonder noemenswaardige training deze zelfde prestatie leveren. John, Leon & natuurlijk ik zelf, die een stevige finale rijden en de 120 km halen. Allemaal namens de organisatie van FietsPlannen, Chapeau!
De volgende tocht, dat is de “Route Rotterdam”, zal op Zon. 23 April verreden worden en word georganiseerd door Rene. Alvast veel plezier!
Met dank aan: Rotterdam Vormgeving
Geen opmerkingen:
Een reactie posten