21 augustus 2006

de Alpe

Over de Alpe zou ik nog een stukje schrijven, maar dat is al weer zo veel tochten terug dat het geheugen vaag wordt (wel is blijven hangen dat op de terugweg de halve kofferbak vol lag met tankjes en flessen wijn. Hmm.)

De Alpe was niet de eerste franse col van bananeman en me, dat was de Ornon de avond ervoor. Die viel eigenlijk best tegen voor een 'onbetekenend' colletje, als je er met de mindset op gaat.

De Alpe d'Huez zelf hebben we echt volgens het boekje gedaan. Goed ontbeten, eerst even warm rijden, en dan rustig de berg op. Was niet helemaal duidelijk waarom er in de tweede bocht al mensen stil stonden. Nee het ging eigenlijk wel lekker. En dat aftellen van de bochtjes, van 21 tot 1, dat geeft veel houvast. Op ongeveer de helft had ik het gevoel dat het nog ietsje harder kon en dat ging ook wel. Alleen het laatste open stuk voor het dorp had ik het even wat moeilijker, er was zelfs enige tegenwind, maar als je in het dorp bent dan kan het niet meer mis. Nog een kilometer of zo, wel even goed op de bordjes letten en doorrijden naar de echte finish.

Twee dagen na onze klim eindigde de officieele Marmotte op de top, en twee weken daarna de tour, dus er was alvast een mooie, duidelijke finish neergezet, met daarnaast een braderie van fietswinkeltjes.

De tijd was 1 uur 25 voor mij en Ed kwam een paar minuten later boven.

Al met al viel het eigenlijk mee. Als je onze bijbel, '21 beklimmingen' mag geloven, dan is elke heuvel een nieuwe hel, en hebben we dus de hel van de bochten beklommen. Of eigenlijk afgedaald, want die haarspeldbochten zijn wel een aanslag op je remblokjes.

En dat is wel weer geinig. En echt heel anders dan een afdaling in Limburg of de Ardennen. Het moet nog veel harder kunnen dan wij reden, maar met die snelheid naar beneden scheuren is een machtig gevoel. Bijna leuker dan naar boven klimmen!

Meer foto's op flickr

Geen opmerkingen: