Afgelopen vrijdag was het eindelijk weer een zo ver. Vanuit Amsterdam reed Herr Erwin langs het amsterdam-rijnkanaal zuidwaarts. Vanuit Utrecht deed ik het tegenovergestelde en bij Breukelen begonnen we aan onze eerste gezamenlijke tocht van dit jaar.Erwin op z’n B1 en Markus op z’n Ke-no-sha. En we gingen inderdaad “oerend hard”, althans voor ons doen natuurlijk.
Wat valt er te vertellen over de route die we reden? Nou misschien dat we van A na B reden, maar dat is in dit geval niet het meest interessante.
Het was veel opvallender dat het aan het begin van de tocht regende en aan het einde. O ja, en natuurlijk ook de gehele tussenliggende periode. De enige momenten waar op het droog leek was als je, door de regen mentaal murw gebeukt, even vergat dat het regende.
Doorweekt zijn we vlakbij Vinkenveen een ouderwetse bruine kroeg in gestapt om even op te drogen. Deze kroeg, Café De Schans (zie foto), hing vol met oude foto’s van lokale wielerploegen en met vissers en hun vangst. Op de tafels lagen de bekende kleedjes en bij de deur stond een ouderwetse jukebox. Met andere woorden: een prima kroeg en bovendien droog!
Na een “bakkie troost”, op dit soort momenten waardeer ik deze benaming heel erg, en een appelgebak was het tijd om weer eens te gaan. Een paar stamgasten vonden dat het inmiddels wel gestopt was met regenen. Dat leek ook zo, vanuit de kroeg, maar eenmaal buiten werden we toch gewoon meer nat!
Om toch maar een beetje op temperatuur te blijven zijn we behoorlijk stevig door gaan fietsen. Toen we in de buurt van Abcoude kwamen, en dus bijna thuis, hebben we toch nog maar een extra lus ingelast. “Zo vaak fietsen we tenslotte ook niet met elkaar” was de logische redenering. En dus draaide we van Abcoude richting Loenen… vol tegen de wind in.
Hmm, het kon dus nog net iets slechter. Of was het nu toch gestopt met regenen? O nee, ik was de regen gewoon heel even vergeten!
Bij Weesp ging de pijp langzaam leeg en daarom zijn we in een rechte lijn naar Amsterdam terug gereden. Na een warme douche kwamen we weer een beetje op temperatuur en na een bord spaghetti zijn we zelfs zo opgeknapt dat we nog wat energie over hadden om met de kleine Midas te spelen.
Met een paar biertjes op, starend naar de kaart van België, werden we echter weer overmoedig. Zo erg zelfs dat we maar weer eens een “crazy four country cycletour” hebben uitgestippeld. Dat wordt dus nog lachen eind augustus!
Met dank aan: Rotterdam Vormgeving
Geen opmerkingen:
Een reactie posten